Fatih Sultan KARALMAMIZ GEREKEN DERS
Bu fani dünya gelip geçicidir. Bu gün var, yarın yokuz. Dünyalar kadar varlığın olsa önce toprak olur ve sonra unutulur gidersin. Baki olan gök kubbede hoş bir seda bırakabilmektir. İnsanlara uzattığı bir bardak suya sevgisini katan Çayeli’nin Nâm-ı diğer Sucu Babası Haytefli Muhammet Yılmaz işte bunu başarmıştır.
VEFA GÖSTEREN VEFA GÖRÜR
2019 yılında Çayeli’nde Güzel Yürekli İnsan Hanefi Kulaksızoğlu tarafından yaptırılan Çayeli Belediye Başkanı İsmail Hakkı Çiftçi desteğiyle hizmete açılan Sucu Baba Çeşmeci bir vefanın en güzel tecellisidir. İnsanlara suyun yanında adeta tevazu, hoşgörü ve güleryüz dağıtırdı. Tek gayesi sermayesi Allah cc rızası olan bu güzel insanı ve ona Çayeli’nde gösterilen vefayı bu Ramazan günü yazmak sizlerle paylaşmak istedim.
SU VE TEBESSÜM
Eski adı Haytef olan Çayeli Beşikçiler köyündendi. Kakşioğullarından Kara’nın Mustafa’nın abiyidir. İsmi Hacı Muhammet Yılmaz’dır. Sucu Baba diye anılırdı. Sucu Baba, 1970 ve 80’lı yıllarda; daha çok Çayeli’nin haftası olan Çarşamba günleri çarşıda gözükürdü. Sırtında bakırdan yapılmış bir örneğine daha rastlamadığımız bir kap ile su dağıtırdı. Bel kısmında bardakları koyduğu küçük bir terek misali kemer yer alırdı. Onun ellinden su içmeyen yoktu. O devirler bir bardak su çok değerliydi. Çünkü şimdi ki gibi şişelerde su atılmazdı. Meydanlarda çeşmeler kısıtlıydı. Her zaman soğuk olan suyu, hafif eğilerek doldurur tatlı bir tebessüm ile ikram ederdi. Yüzünün asık olduğuna rastlanmazdı. Sade bir insandı. Başında takke eksik olmazdı. Bembeyaz sakalı ve temiz giyimiyle bilinirdi. Üç kez hacca gitmiş. Su sebilini de yanında getirerek orada da tebessüm dağıtmış su dağıtmış.
VEFA ÖNEMLİ
Çayeli Haytef köyünden olan Sucu baba lakabıyla tanınan, hayatı boyunca Çayeli sokaklarında su dağıtan, az konuşup devamlı gülümseyen güzel insan Hacı Muhammet Yılmaz’ı rahmetle anıyorum. Adına Çeşme yapan, onun bu güzel hikâyesinin yarınlara taşınmasına katkı sağlayan Hanefi Kulaksızoğlu ve bu güzelliğe destek veren Çayeli Belediye Başkanı İsmail Hakkı Çiftçi’ye teşekkür ediyorum.
