Aradan yıllar geçti işte o günden beri
Ne zaman yolda bir han rastlasam irkilirim,
Çünkü sizde gizlenen dertleri ben bilirim.
Ey köyleri hududa bağlayan yaşlı yollar,
Dönmeyen yolculara ağlayan yaslı yollar!
Ey garip çizgilerle dolu han duvarları,
Ey hanların gönlümü sızlatan duvarları!..
Geçen hafta Andon'u gezmeye gittiğimizde birden bire aklımın bir yerlerinde dolanmaya başladı bu şiir..
Yıllar önce mısra mısra ezberlediğim Faruk Nafiz ÇAMLIBEL’in “Han Duvarları” şiiriydi bu…
“Han Duvarları” şiirinin birden bire aklıma bu denli gelmesinin bir sebebi vardı elbet!
“RİZE’NİN YIKIK DÖKÜK VE ZAVALLI KALMIŞ TARİHİ HANLARI”
Evet! Andon’da tarihe tanıklık etmiş o Hanları yıkık dökük öylece görünce bu şiir daha da anlamlandı bende…
Eskiden doğru düzgün yolu olmayan şehirlerimiz…İnsanların Rize’nin yüksek kesimlerinden Rize’nin merkezine inebilmek için günlerini harcadığı seneler..Belki bir kilo hamsi alabilmek belki bir kilo zeytin belki de postaneye gelmiş bir mektup bu yolculuğun sebebi…
O dağ yollarında sırtında sepeti ile günlerce giden bir ömür…Ve konaklamak için atalarımızın,dedelerimizin,yabancıların kaldığı o tarihi hanlar..işte bugün çok zor haldeler.
Bu Hanların içinde atma türküler var, maniler var, günlerce süren yol hikayeleri var, duvarlarında yüz yılı aşkın el yazmaları var…
Andon'u ziyaretimizde köylüler bu durumun üzüntüsünü paylaştı bizlerle bir adımda olsa Salvader bu konuyu dile getiriyor dediler; Fakat sadece Andon’da değil Handüzün’de de, İkizdere’de de yıllarca tarihe tanıklık etmiş ama şimdi unutulmaya yüz tutmuş hanlar var.Belki de Rize’nin diğer bölgelerinde de durum bu…
Yetkililerin bu tarihi kültürümüzü yeniden restore ettirmesi ile kanımca hem turizm hem doğa hem tarih ve en önemlisi de bir kültür yeniden ayağa kalkacaktır…
