Kapitalizm, ideolojisini tüketim üzerine inşa eder. İnsanlar daha lüks yaşama arzusuyla, kazandıklarını bu yolda harcarlar. Bu tüketim çarkını var edenler de her geçen gün daha lüks tüketim ürünleri üreterek lüksü arzulayan kitleler üzerinden para kazanırlar. Bu döngünün süreklilik arz etmesi için çeşitli araçlarla, reklamlarla tüketim kamçılanır.
Oluşturulan algılarla insanların bir üst tüketim sınıfına öykündürülmesi esas alındığı için üretim her katmanın bir üst modele adaptasyonuna uygun olarak yapılır. Böylece her katmanda ortaya çıkan bir üstü model alma, ona yöneliş nedeniyle her kitleye yönelik sınırsız üretim ve sürekli tüketim mekanizması oluşturulur.
Küresel kapitalizm, kazancını dünyanın her alanında yürütmek istediği için dünyanın en ücra köşesinde olanla, merkezinde olan arasında benzerlikler oluşturarak, insanları tek tipleştirmeye çalışmakta. İnternet teknolojisiyle küçük bir köye dönüştürülmek istenen dünyamızda bu konuda hayli mesafe alınmış durumda.
Öyle ki; artık hiçbir ideoloji mensubu bu tek tipleşen insan modelinin tüketim alışkanlıklarına karşı itirazcı değil. Aksine bu durum öylesine kanıksanmış ki, daha üst tüketim ortak savunu haline gelmiş durumda..
Daha da ötesi, farklı ideolojilere, düşüncelere bağlı olduğunu vurgulayan insanlar dahi, bir diğerine bu tip tüketim alışkanlıklarını dayatıyor. Bundan kaçınanlar toplumdaki yerleşik gruplardan dışlanıyor..
Lüks tüketimin kutsanma noktasına doğru yol aldığı bir toplumsal gerçeklik karşısında ne yapılması gerektiği konusunda ortadaki örnekler yok denecek kadar az..
İhtiyaçlar ve tüketim araçları arasında yok olan bilinci hangi değerlerle yeniden yerine oturtacağımız konusunda kimseden kayda değer bir öneri yok.
Bilmiyorum; bu baş döndürücü gidişata karşılık insanlık hangi değerleri öne çıkararak bu cinneti durduracak, kendini hangi düşünceyle koruyacak?
