Ögretmen olmak zor bu devirde desem çok klişe ! Her meslek grubu kendi zor koşullarından yakınır. Çünkü her mesleğin kendine has zorlukları ve kolaylıkları var.Bizim ülkemizde henüz ,ögrenciyi yeteneğine ve isteğine göre bir bölümde yetiştirme sistemi oturmadı.Yani ilkokul ,orta ögretim , lise ve sonrasında büyük sınav , açikta kalma korkusu , toplumun öğretmenliğe yüklediği kutsiyet filan derken , iyi bir teknisyen olma potansiyeli olan genç bir bakmışsınız sosyal bilgiler ögretmeni olarak sınıfta ! Ya da iyi bir ögretmen olma eğilimindeki başka bir genç sağlık ocağında hemşire ! Eğitim sistemimizin çok önemli bir eksikliği işte bu .Öğrencileri ilgi alanlarina göre kategorize edip meslek seçimine kadar rehberlik edememek.
Sistemin aksaklıklarını konunun uzmanları sık sık dile getiriyor.Mevzuya teknik açıdan ekleyebileceğim bir sey yok elbette ama gözlemlerimi aktarmak isterim.
Yukarıda bahsettiğim gibi ; Birçoğumuz küçükken hayalini kurduğumuz mesleklerde değiliz.Belki bu yüzden mutlu da değiliz.Mutlu olmayınca işinize kendinizden birşeyler katmanız da olanaksız oluyor.İyi bir öğretmen , iyi bir doktor , iyi bir hukukçü tanımı bence biraz bu açıdan önemli.
Geçtiğimiz günlerde Kızılay 'a kan bağışı etkinliklerı için yeğenimin de okuduğu Rize Çaykur İlkögretim Okulundaydım.Merdivenlerde bir koşturmaca.Çocuklar; Nida ögretmen geldii ! Nida öğretmen geldiii ! diye bağrışıyor.Nida öğretmen çocukları tek tek öpüyor , hepsiyle tek tek ilgileniyor.Belli ki geçen yıl ki öğretmenleri.10 yaşındaki çocukların hafizalarına kazınmış sevdirmiş kendini , kendi de sevmiş evlat gibi çok belli.
Hayranlıkla izledim ögretmen -öğrenci kavuşmasını.
Yani her şey önce sevmekle başlıyor.
Öte yandan ögretmenlerimizin de sorunları var.Üzerlerinde idari baskı hissediyorlar ekseriyetle.Velilerin öğretmenlere bakıcı muamelesi yapmasından tutun , çocuklarla ilgili bütün gelişimi ögretmenden beklemeye kadar bir dizi sorun.
Mesleğini aşkla yapan , memlekete hayırlı bireyler yetiştirmek için kafa yoran ,mesai mefhumu gözetmeksizin canla başla çalışan eli öpülesi binlerce öğretmenimiz var.Onlar için '' Kasım da öğretmen olmak '' diye bir şey yok.İşte onlar iyi ki var. 24 Kasım Öğretmenler Gününüz Kutlu Olsun...