Şer gibi görünen şeyler bazen hayırlı olabilir diye başlayacağım yazıma. Bu hafta Amerika’nın yeni başkanı Trump’ın 7 müslüman ülke (Libya, Sudan, Yemen, Somali, İran, Irak, Suriye) vatandaşının Amerika’ya girişini yasaklamasıyla ilgili dünyanın takındığı tavır söyletti bana bunu doğrusu…
İnternette dolaşan bir bilgiye göre bu ülke vatandaşları neredeyse 40 yıldır hiçbir ABD vatandaşını öldürmemiş. Yasaklı listesinde olmayan ama ABD için tehlike oluşturabilecek başka Müslüman ülkeler de var. Mesela Mısır vatandaşları ABD’de 162 kişiyi öldürmüş. Suudi Arabistan vatandaşları ise 2.369 ABD vatandaşını öldürmüş. Enteresan olan, yasaklı listesine giren ülkelerin hiçbirinde Trump’a ait Hotel ya da bina olmayışı. Belki de İstanbul Mecidiyeköy’deki İkiz Kuleler olmasa Türkiye o listenin başında yer alırdı! Çok ilginç değil mi?
Ama benim dikkatimi işin bu kısmından çok bu yasağa tepki gösterenlerin takındığı ortak tavır çekiyor. Öyle BM ya da diğer Avrupa ülkeleri değil, Müslüman olmamasına rağmen Müslüman bir komşusu için pankart açıp sokakta yürüyen güzel insanları kastediyorum. Hava alanlarında Müslüman ülkelerden gelen yolcuları “Hoşgeldiniz” dövizleriyle karşılayan simsiyah insanlarla bembeyaz insanların gülümseyişini…
Ne yalan söyleyeyim, son yıllarda özellikle El-Kaide ve İŞID gibi Müslüman kimliği kullanarak dehşet saçan terör örgütleri yüzünden dünyaya önlenemez bir islam düşmanlığı yayıldı sanıyordum. Ama pek de öyle değilmiş. İslamofobi; bilerek, isteyerek ve organize bir şekilde yayılmaya çalışılıyor. O yüzden yazımın başında, “şer gördüğümüz şeyde bir hayır vardır” dedim…
Trump gibi küstah, kaba ve görgüsüz bir milyarderin bu kararı; belki de sırf Müslüman olduğu için ötekileştirilen ve potansiyel terörist gibi gösterilmeye çalışılan insanların, başka dinlere mensup olanlar tarafından daha yakından tanınmasına vesile oldu…
Yüce Allah’ın farklı diller, ırklar ve töreler yaratması dünyaya sunduğu bir süs, bir güzelliktir. Bu anlayışla bir gün Avrupalıların da, Amerikalıların da bu kuralsız oyuna, bu ikiyüzlü düzene, kin ve nefrete dur diyeceği günler gelecek. Bizler; sahillere vuran çocuk bedenleri, kaçmaya çalışırken ayağına bir kameraman tarafından çelme takılan göçmenleri unutmayacağız elbette… Ama kin de tutmayacağız. Çünkü biliyoruz ki; eninde sonunda iyiler kazanacak…
