Yerel seçimde farklı bir partiye geçen belediyelerde yapılan işten çıkarmalar toplumsal ayrışmayı giderek büyütüyor. O kadar ki, sanki ülke işgâl güçlerinin eline geçmiş de onlar kendi vatandaşlarını kadrolara yerleştiriyorlar.
Düşünün sadece İstanbul’da üç ayda işten çıkarılanların sayısı on bine doğru yol alıyor. Birçok belediyede de durum aynı. Bu konuda Ak Parti, CHP, HDP, vs. fark etmiyor..
Kamuda işe alımlarda ehliyet ve hakkaniyet yerine partizanlık yaparak bu ülkenin vatandaşlarını birbirinden ayıranlar siyaseten bir yerlere yaranarak önlerini açabilirler, ancak bu ülkeye zarar verdiklerini de bilmeliler.
Belediyelerde partizanlık yaparak işten çıkarmanın mazereti kadroların önceki dönemde partizanca doldurulduğu iddiası. Bu iddiayla tenkisat yapanlar sanki çıkardıklarının yerine kimseyi almayacaklar gibi rahat yorumlar yapıyorlar. Oysa, örneklerinden biliyoruz ki, çıkarılanların yerine fazlasıyla partili alınacak..
Neden böyle?
Üretim sahaları büyük şehirlere kayıyor ve yerelde işsizlik giderek artıyor. İl sahası olarak birçok yerde belediyeler öne çıkıyor.
Siyaset belediyeleri arpalık gibi kullanıyor. Neredeyse borcu olmayan belediye yok ve birçoğu iflasın eşiğinde. Oysa şehirlerin yeni yatırımlara, restorasyona ihtiyaçları var.
Tablo böyle olmasına rağmen belediyeler borçlarını artırarak kadro şişirmekten geri kalamıyorlar. Zira, alınan her kişi gelecek seçim için bir yatırım olarak görülüyor.
Bu nedenle bazı belediyelerde gelirler çalışanların bile maaşlarına yetmiyor.
Yerel hizmetler borçla yürütülüyor ve gerekli hizmetler yapılamıyor.
Yıllardır bu kronik sorun konuşulur olsa da partizanlık sürdükçe bu sorunların sonunun gelmeyeceği aşikar....
