Çay üreticisi Faruk Keleşoğlu, yaşadıkları sorunları müstahsilin gözünden kaleme aldı.

Çay üreticileri olarak bizler, hasat döneminde yoğun bir emek ve özveri ile çalışarak yaş çayımızı topluyoruz. Ancak, çay tarımının en önemli unsurlarından biri olan fiyatlandırma konusunda ciddi sorunlar yaşıyoruz. Bu yıl, yaş çayın taban fiyatı 17 lira olarak belirlendi. Ancak Çaykur’un kota uygulaması, biz üreticileri özel sektöre yönelmek zorunda bırakıyor.

Özel sektör, taban fiyatın çok altına inerek yaş çayı 12-13 lira gibi düşük fiyatlardan almak istiyor. Bu durum, serbest piyasa bahanesi ile açıklanmaya çalışılıyor. Ancak bizler, çay tarımının yalnızca bir ticaret unsuru olmadığını, aynı zamanda sosyo-ekonomik faydası nedeniyle kamu yararına hizmet eden bir alan olduğunu biliyoruz. Çay, bölgemizin halkının geçim kaynağıdır ve bu yüzden adil bir fiyatlandırma yapılması, hem üreticilerin hem de bölge ekonomisinin sürdürülebilirliği açısından büyük önem taşımaktadır.

Bu noktada, özel sektörün taban fiyatın altına inmesinin kesinlikle önüne geçilmesi gerekmektedir. Üreticilerin emeğinin karşılığını alabilmesi için belirlenen taban fiyat, herkes tarafından uygulanmalıdır. Bu konuda devletin düzenleyici rolünü daha etkin bir şekilde yerine getirmesi ve gerekli denetimleri sağlaması şarttır. Aksi takdirde, üreticilerimiz büyük zararlara uğramakta ve çay tarımının sürdürülebilirliği tehlikeye girmektedir.

Ne yazık ki, şehrimizin iktidar milletvekilleri bu süreçte ortalıkta görünmüyor. Üreticinin haklarını savunmak ve yaş çayın adil bir fiyattan alınıp satılması için gerekli düzenlemeleri yapmak, onların öncelikli görevlerinden biri olmalıdır. Ancak, şu an için sadece muhalefet milletvekili Tahsin Ocaklı’nın çayın ve üreticinin hakkını savunduğunu görmekteyiz. Bu durumu takdirle karşılamakla birlikte, diğer milletvekillerimizin de benzer bir duyarlılık göstermesini bekliyoruz.

Çay üreticileri olarak bizler, daha adil bir fiyatlandırma ve destek politikalarının hayata geçirilmesini talep ediyoruz. Yaş çayın fiyatı, üreticilerin emeğinin karşılığını alabileceği bir seviyede olmalı ve bu konuda devletin düzenleyici rolü güçlendirilmelidir. Özel sektörün serbest piyasa koşullarını kötüye kullanarak üreticileri zor durumda bırakmasının önüne geçilmeli, çay tarımının sürdürülebilirliği ve kamu yararına hizmet etmesi sağlanmalıdır.

Son olarak, Karadeniz’in gülen yüzünü küstürmemek gerektiğini hatırlatmak isteriz. Karadenizli çay üreticileri olarak, vatanseverliğimiz ve çalışkanlığımızla ülkemize katkıda bulunmaktan gurur duyuyoruz. Bizlerin emeğine, alın terine ve geçim kaynağımıza sahip çıkılması, yalnızca bizler için değil, tüm ülke için büyük bir önem taşımaktadır. Yetkililere sesleniyoruz: Çay üreticilerinin sesini duyun, adil ve destekleyici politikalarla bizlerin yanında olun. Çay tarımının ve üreticilerin geleceğini birlikte koruyalım.